จริงหรือไม่ ความเครียดสะสมทำให้เป็นโรคอ้วน

เราได้ยินคนพูดและเขียนเรื่องทำนองนี้ในหนังสือและอินเทอร์เน็ต เผยแพร่กัน แต่อาจจะมีข้อสงสัยกันว่า เอ ชีวิตประจำวันของคนเราก็ต้องมีเครื่องเครียดกันอยู่แล้วทุกวัน 

ถ้าอย่างนั้น แบบไหนถึงเป็นอันตราย แล้วเราจะทราบได้อย่างไรว่าเราอยู่ในความเสี่ยงจากความเครียดสะสมมากเกินไป ตรงนี้อยากส่งถึงผู้ที่พยายามควบคุมหรือลดน้ำหนัก บางท่านอาจจะพบปัญหาและอุปสรรคบางประการว่า ทั้งๆที่ตั้งใจแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถลดน้ำหนักได้ตามเป้า แม้ว่าจะพยายามใช้วิธีการต่างๆตามที่ได้ศึกษาจากหนังสือเล่มต่างๆ หรือลงทุนเสียเงินไปเข้าคอร์สตามศูนย์สุขภาพ เพราะในขณะเดียวกัน การที่ไม่ได้มีการออกกำลังกายที่มากพอ ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตามแต่ หลายคนเลือกใช้วิธีอดอาหาร และใช้ยาลดน้ำหนักแทน สุดท้ายแล้วมันจะส่งผลให้เกิดปัญหาสุขภาพตามมา ซึ่งที่เรามักเรียกกันว่า “โย โย่ เอฟเฟค”

ดังนั้นแทนที่จะตะบี้ตะบันควบคุมน้ำหนัก ก่อนอื่นควรมาหาสาเหตุของความอ้วนก่อน ซึ่งอันที่จริงหากเราจะวิเคราะห์ผ่าสาเหตุที่ทำให้เกิดความอ้วนแล้ว ความเครียด จัดว่าเป็นตัวการอันดับต้นๆเลยทีเดียวค่ะ

มีการวิจัยจำนวนมากบ่งชี้ว่า ความเครียดเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของโรคอ้วน ซึ่งนอกจากจะทำให้เกิดโรคอ้วนแล้ว ยังเป็นบ่อเกิดของสารพัดความเจ็บป่วยในร่างกายที่จะตามมา หรือกล่าวได้ว่า ความอ้วนเป็นแค่ประตูบานแรกที่เกิดจากความเครียดก็ว่าได้ เพียงแต่จะเห็นเป็นรูปธรรมชัดเจนก่อนมากกว่าอาการอื่นซึ่งมักใช้เวลาสะสมระยะหนึ่ง เหตุใดจึงกล่าวเช่นนั้น โดยทั่วไปแล้วเราเข้าใจกันว่า การกินอาการมากเกินพอดีคือสาเหตุหลักของโรคอ้วน แต่สาเหตุที่ทำให้เรามีความอยากเช่นนั้นมาจากอะไร 

อันที่จริงแล้ว พฤติกรรมความอยากในการกินอาหารมากเกินพอดีนั้น ใช่ว่าจะเกิดขึ้นจากลักษณะนิสัยส่วนตัว การใช้ชีวิต หรือกระทั่งจากพันธุกรรมเสมอไป แต่การมีความเครียดสะสม ถูกมองว่าเป็นหนึ่งในแรงขับดันสำคัญที่ทำให้เราเกิดความอยากกินอาหารจนกระทั่งนำไปสู่ความอ้วนได้เช่นกัน